Anladım
Bir kentin bulvarında beklemekmiş aşk
Şimdi bir dağın zirvesinde
Gözlerim o bekleyişe takıldı
Göğün pürüzsüz mavimsi hüznünde
Yeryüzünde yalnız serüvencisinin adımları.
Anladım
Ne yer ne de gök
Yüzünü bana vermeyecek.
Düştük yollara
Asırlar eskiten adımların izinde
Kendi öykümüzün serüvencisiydik
Umut kırıntıları biriktirmek
Ve serpmekti yeryüzüne ütopyamız.
Nazlı ülkenin parçalanmış ıssızlığında
Az vurulmadık
Oysaki aşkın kanla büyütüldüğü
Bir çiçeği avuçlayacaktık
Belki bizim kanımızla
Yeniden aydınlığa kavuşur
Yapraklarını açar diye
Düştük yollara
Bitimsiz serüvenin
Hülyasında yıkanmak için
Anladım
Sonsuz bir serüvendir aşk.
Anladım
Ne yer ne de gök
Vermeyecek yüzünü bana.
