Kalbim
– Sana hep böyle sesleneceğim
– Oradasın çünkü
– Orada
– Hiçbir bomba ulaşamaz sana
– Ruhumun en ücra köşesinde saklısın-
Evet kalbim
Barbarları bekliyorum
Tendürek’te
O, nefesini ilk bıraktığın
Bıçaksırtı labirentlerde
Uçsuz bucaksız beyazlığı izlerken
1994 kışı
Barbarları bekliyorum
Rojhılat’ta
Baba yadigarı o topraklarda
“Necesin” diyorum baharda açan kiraz ağacına
Avucumda bir tutam saç
Ve çocuk gülüşleri
Öfkemi sorma
Barbarları bekliyorum
Zağroslarda
Kadınların çığlığında ilk kurşun
Yürüyüp gittiğim tasasız bir ömür
Yeni bir dünya tasavvuru
Hilesiz, yalansız
Bir umudu çoğaltıyorum meşelerin gölgesinde
Barbarları bekliyorum
Zap’ta
Üşüyen ellerimi namluda ısıtıyorum
Bombaların üstümüze yağdığı bir sabah
Tekrar başlıyor ölümle dansım
Mevziler arasında hayatımın isyanı
Hiç kimse bilmiyor
Annem bile
Barbarları bekliyorum
Kobani’de
Özgürlüğün ve direnişin kenti ve onurun da
Akşamüstü
Kara göklerden
Kara kanatlarıyla süzülüp
Alçakça buluyorlar bedenimi
Geride yarım kalmış işler
Kalbimde binlerce özlem ve hayallerim kalıyor
Bu, bir şiir değil
Bu, bir ağıt değil
Bu, bir şikayet de değil
Sadece
Kalbim
Henüz hazır değil
