Tek Çocuk Politikası kapsamında, ÇKP’nin “Rahim Polisi” zorla kürtaj, zorla kısırlaştırma, istem dışı doğum kontrolü ve hatta bebek öldürme yoluyla doğumları sınırlamayı başardı.
Gerçekten de, 2009’da Tek Çocuk Politikası aracılığıyla 400 milyon doğumu “önlediklerini” övünerek söylediler.
2016’da İki Çocuk Politikası’na geçtiler ve 2021’de Üç Çocuk Politikası’na geçtiler, ancak Çin’de evli olmayan kadınları ve dördüncü çocukları zorla kürtaj etmek hala yasal.
Bugün Tek, İki ve Üç Çocuk Politikaları kapsamında zorla kürtajların toplam sayısının muhtemelen 500 milyona yakın – yarım milyar! – olduğuna inanılıyor.
Vahşi oğul tercihi nedeniyle, Çin’de kürtaj edilen bebeklerin çoğunluğu kızdı, bu yüzden Çin’de kadınlardan yaklaşık 35 milyonda daha fazla erkek yaşıyor. Ülkede on yılda bir yapılan nüfus sayımına göre, ülkedeki bekar erkeklerin sayısı kadınlardan yaklaşık 35 milyon fazla ve bunların yaklaşık yarısı “evlenme yaşı” içinde.
Ulusal İstatistik Bürosu’nun 11 Mayıs’ta yayınladığı nüfus verilerine göre ülke nüfusu 1 milyar 410 milyons ulaştı ve 10 yıl öncesine göre yüzde 0,53 arttı.
Çin yetkilileri için daha endişe verici rakamlar arasında, 2020’de doğan çocuk sayısının 12 milyon olması olması (2019’da 14,6 milyon) ve 2010 sayımından bu yana bir milyon artan cinsiyet farkı da yer alıyor.
Resmi rakamlar Çin’de 723,34 milyon erkek ve 688,44 milyon kadının bulunduğunu gösteriyor, bu da sırasıyla nüfusun %51,24’ünü ve %48,76’sını oluşturuyor. Bu, kadınlardan 34,9 milyon daha fazla erkek olduğu anlamına geliyor, diyor büronun sözcüsü Fu Linghui, fenomeni güncel “gerçeklik” olarak adlandırıyor.
Nüfus sayımı, Çin’deki 30 milyondan fazla bekar erkekle ilgili internette bir tartışma dalgası başlattı.
Fu Pazartesi günü yaptığı açıklamada, 34,9 milyon erkeğin farklı yaş gruplarına dağıldığını söyledi. Bunların arasında, yasal olarak izin verilen (erkekler için 22, kadınlar için 20) ve evlenmesi beklenen yaş grubunu belirten 20 ila 40 yaş aralığındaki 17,52 milyon erkek var.
Bazı kadınların cinsiyete göre kürtajı, diğerlerinin cinsel köleliğine yol açıyor.
Bu da cinsiyet ayrımcılığının kadınlara karşı gerçek savaş olan cinsiyet soykırımından daha şiddetli bir biçimi yoktur…
